2. genie, 1957-ci ildə kaliforniyada anadan olmuşdur və 2 yaşına çatmazdan əvvəl atası tərəfindən əqli qüsurlu olduğu iddia edilərək qaranlıq bir otağa qapadılmışdır. Otaqda nə işıq, nə də beşik və tualetdən başqa heç nə olmamışdır. genie, saatlarla bu tualete bağlanırdı. Eyni şey onun beşiyi üçün də keçərli idi, yatanda belə, atası tərəfindən beşiyə bağlanılırdı. genie, əvvəllər səs salmaq istəsə də, atası qarşısında tapança və ya çubuqla duraraq onu susdururdu. Ona görə də səs-küy salmamağa, danışmamağa öyrəşmişdi. Ailəsi və evdən kənar insanlar ilə ünsiyyəti olmayan genie, 13 il ərzində cəmi 15-20 söz öyrənmişdir. həmçinin, demək olar ki, görmə qabiliyyəti olmayan anada atanın zorakılığına məruz qalıb. Evdə elə sərt qaydalar var imiş ki, genie-nin anası ərinin sözündən çıxa bilməzmiş. Bir gün ərindən söz alır ki, qızını 13 yaşına olan zaman sərbərt buraxacaq. genie, 13 yaşı olanda, əlbəttə ki, atası onu tərəfindən buraxılmır. 1970-ci il noyabrın 4-ü olan zaman anası öz görmə qüsuru ilə bağlı dövlətə müraciət etməyə gedəndə qızını da özü ilə aparıb və genie, ilk dəfə başqa insanlar görüb. Ana ilə danışan dövlət məmuru, genie haqqında suallar verməyə başlayanda qızda nəsə bir problemin olduğu anlaşılıb. məmur əvvəlcə autizmli 6-7 yaşlı uşaq olduğunu düşünsə də, onun 13 yaşında olduğunu biləndə şoka düşüb. Bir söz deyə bilməyən, səsi körpə uşaq kimi çıxan bu qız üçün dərhal polis əməkdaşları çağırılıb. Dərhal uşaq xəstəxanasına aparılan genie, danışa bilmədiyinə görə hadisə ilə bağlı məlumat verə bilməyib. həbs olunan valideynlər də kifayət qədər ifadə verməyiblər. atası məhkəmə günü səhər tezdən “dünya heç vaxt başa düşməyəcək” deyə not yazmış və intihar etmişdir. Ana isə fiziki və psixoloji zorakılığa məruz qaldığına, həmçinin görmə qüsuruna görə cəzalandırılmayıb.